خاموش کننده های دستی
نکات کلی در مورد خاموش کننده های دستی
درمورد کاربرد خاموش کننده های دستی، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرد:
1. بازدید و نظارت مستمر دورهای بر روی آنها شود و در صورت لزوم ماده مربوط تعویض گردد.
2. از مقاوم بودن کپسول در برابر ضربه، انفجار و سایر نیروهای خارجی اطمینان حاصل شود.
3. برحسب استعداد آنها در برابر انواع طبقه حریق، طبقه بندی و روی دستگاه نشانه گذاری شده باشند.
4. در محل مناسب که قابل دسترس و قابل رویت باشد، متناسب با نوع حریق، نگهداری شوند.
5. نحوه کاربرد هر کدام، به پرسنل و دیگر افراد آموزش داده شود.
زمان تخلیه و میزان قدرت پرتاب خاموش کننده ها
به طور کلی زمان تخلیه و قدرت پرتاب خاموش کننده ها بستگی به فشار کار و طبقه آتش هر کدام از آنها داشته و براساسی NFPA 1972- به شرح زیر تقسیم بندی شده است:
1. خاموش کننده های آبی حریق طبقه A (وکفی طبقه A, B)؛ حداکثر زمان تخلیه 55 ثانیه و حداکثر قدرت پرتاب 12 متر.
2. خاموش کننده های پودر شیمیایی حریق طبقه A, B, C؛ حداکثر زمان تخلیه 25 ثانیه و حداکثر قدرت پرتاب 5/7 متر.
3. خاموش کننده های دی اکسید کربنی حریق طبقه B, C؛ حداکثر زمان تخلیه 42 ثانیه و حداکثر قدرت پرتاب 5/2 متر.
روش اطمینان از شارژ خاموش کننده ها
روش های مختلفی برای حصول اطمینان از شارژ بودن خاموش کننده ها و نیز سالم بودن محتویات آنها وجود دارد. متناسب با نوع خاموش کننده باید به صورت دوره ای، حداکثر هر شش ماه یک بار بازدید و هر یک سال یک بار شارژ مجدد انجام گیرد. اهم این روش ها عبارتند از:
1. وزن نمودن کپسول در هر دوره و مقایسه آن با وزن شارژ اولیه
2. تعیین فشار داخل کپسول در هر دوره و مقایسه آن با فشار کارکرد و تست اولیه.
3. تست ماده شیمیایی درون کپسول، به لحاظ اطمینان از عدم فساد آن.
اطلاعات روی خاموش کننده ها
با توجه به حساسیت و اهمیت آتش نشانی وضرورت کاربرد صحیح و ساختمان، لازم است برچسبی که اطلاعات زیر در آن مندرج شده باشد تهیه و روی خاموش کننده ها نصب گردد.
1. نوع ماده خاموش کننده
2. طبقه حریق (D, C, B ,A یا ترکیبی از آنها)
3. وزن ماده شارژ شده و وزن تقریبی کپسول
4. فشار کارکرد
5. تاریخ آخرین بازدید
6. تاریخ آخرین شمارش